Unë mendoj se, ne jemi të prirur që të harrojmë se shoqëria
jonë, kultura në të cilën ne jetojmë, dhe ku jemi rritur dhe edukuar, dhe që na
ka kushtëzuar, është rezultat i orëvatjeve njerëzore, konflikteve njerëzore,
mjerimit njerëzor dhe vuajtjes. Edhe ne gjithashtu: kultura, individi dhe
komuniteti është secili prej nesh. Ne nuk jemi të ndarë prej tyre. Për ta ndjerë
këtë, jo si një ide apo si njv koncept intelektual, por në fakt të ndjesh
realitetin e saj, ne duhet të ndjekim pyetjen se çfarë është një marrëdhënie? Sepse
jeta dhe ekzistenca jonë bazohen tek marrëdhëniet. Jeta është një lëvizje në
marrëdhënie. Dhe nëse ne nuk e kuptojmë se çfarë nënkuptohet me marrëdhënie, në
mënyrë të pashmangshme ne jo vetëm që izolojmë vetveten, por krijojmë një shoqëtri
në të cilën qeniet njërëzore janë të ndara, jo vetëm mbi baza kombëtare,
fetare, por gjithashtu edhe në vetvete dhe rrjedhimisht, duke projektuar atë që
ata janë në botën e jashtme. Nuk e di nëse ju keni shkuar thellë brenda kësaj
pyetjeje, për të zbuluar nëse mund të jetojmë me dike tjetër në harmoni të plotë,
në një akordim të plotë, që të mos ketë asnjë pengesë, asnjë ndarje, por një
ndjesi uniteti të plotë. Sepse marrëdhënie do të thotë të jesh i lidhur – jo në
veprim, jo në të njëjtin projekt, jo në një ideologji apo koncept – por të jeni
tërësisht të bashkuar në ndjesinë se ndarja, fragmentarzimi ndërmjet individëve,
ndërmjet dy qenieve njerëzore, nuk ekziston fare në asnjë nivel.
Burimi: https://www.youtube.com/watch?v=zZwR78Ab–g
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
