Dua të shkoj me atë që dua
Nuk dua që të llogaris kostot
Nuk dua t’ia di nëse është diçka e mirë
Nuk dua ta di nëse nuk më do
Dua të shkoj me atë që dua
Dua të shkoj me atë që dua nga Bertolt
Brecht
Dërgomë një gjethe, por nga një pemë
Që rritet të paktën një orë e gjysëm
Larg nga shtëpia jote, më pas
Duhet të shkosh dhe të bëhesh e fortë,
dhe unë
Do të të falënderojë për gjethen e bukur
Dërgomë një gjethe nga Bertolt Brecht
Nuk të kam dashur kurrë më shumë, ma
soeur
Sa atëherë kur u largova nga ty atë mbrëmje
Pylli më përpiu, pylli blu, ma soeur
Pylli blu dhe sipër tij yjet e tij të
zbehtë në perëndim
Unë nuk qesha, as edhe një çik fare, ma
soeur
Teksa ecja drejt një fati të errët
Teksa fytyrat pas meje
U zbehën ngadalë në mbrëmjen e pyllit
blu
Çdo gjë ishte madhështore atë natë, ma
soeur
Kurrë që prej atëherë dhe kurrë më parë
E pranoj: nuk më mbeti asgjë veç këngës
së zogjve
Dhe ngashërimeve të tyre të uritura në qillin e errët të mbrëmjes
Nuk të kam dashur kurrë më shumë nga
Bertolt Brecht
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda
Suti
