Unë jam një lule.
Po, jam e bukur!
E kam dëgjuar edhe më parë.
Dhe nuk lodhem kurrë.
Mua më adhurojnë për pamjen time,
për aromën time,
Po, do t’ju them diçka:
Jeta fillon me mua.
Unë i ushqej njerëzit.
Çdo frut del
Unë…
Çdo patate.
Unë…
Çdo kokër misri.
Unë…
Çdo kokër orizi.
Unë…
Unë, unë, unë.
E di!
Por është e vërtetë.
Ndonjëherë, unë ushqej shpirtrat e tyre.
Unë jam fjalët e tyre, kur ata nuk kanë asnjë fjalë.
Unë them, ‘Të dua’, pa asnjë tingull.
Unë them, ‘Më fal’, pas asnjë zë.
Unë kam frymëzuar më të mëdhenjtë.
Piktorë…
Poetë…
Krijuesit e modeleve…
Unë kam qenë muza e të gjithëve.
Por në përvojën time,
Njerëzit e nënvlerësojnë fuqinë e një luleje të vogël të bukur.
Sepse jeta e tyre fillon me mua.
Dhe mund të përfundojë pa mua.
Natyra nuk ka nevojë për njerëzit.
Njerëzit kanë nevojë për natyrën.
Burimi: https://www.youtube.com/watch?v=0_OxI2JZex4
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
