Këtë zë, e kujtoj
E kam dëgjuar më parë, dhe tashmë e kam dashur më parë
Në një botë tjetër
Kohë më parë, dy të dashuruar
Të lidhur në përjetësi
Trupat tanë të gërshetuar
Të pastër si ari, të gjitha fjalët e dashurisë
Të shkëmbyera në betime sekrete
Kur njeriu e di, që vdekja është derdhur…
Pashmangshmërisht të dua ende
Të kam dashur më parë, do vazhjdoj të të dua
Kjo ndjenjë e pashtypshme tek unë është një gjigand i
thyer
Këtu ashtu si më parë
Do të të ndjekë me shpirtin tim, me vullnetin tënd
Por fshehurazi, siç do të bënte një i dashur diskret
Siç mund të bëjë vetëm një njeri që mashtron veten…
Prekmë, vetëm një herë
Çdo gjë këtu poshtë do të mbyllë sytë
Në kujtimin tonë, universi
Ka lënë një derë të hapur, një frymë ajri
Përpara se të largohem, pranojë të vdesë nga pak
Në këto pak orë të kësaj jete tokësore që më kanë mbetur
Do të ta dorëzoj ty zemrën time
Do ta copëzoja këtë fitore, do të shkruaja një histori
tjetër
Do të lutesha për të të harruar…
Pashmangëshmërisht të dua ende
Të kam dashur më parë, do vazhdoj të të dua
Deri në fund të kohës, SI NJË KARMA E PAFUNDME
SIÇ VDES NJERIU SEPSE KA DASHURUAR SHUMË…
Deri në fund të kohës, siç duhet një fëmijë
Siç jetohet në përjetësi
Kush e di?
https://www.youtube.com/watch?v=0kJ7o5S2faQ&list=PLiHANvfoaWBdP3vdHRJztTIvePtEkPdHv&index=7
