Epoka e kalorësisë nuk ka vdekur
Kjo është historia e shtatë
vëllezërve
Kishim të njëjtin baba,
por nëna të ndryshme
Ne qëndruam bashkë siç
duhet të bëjë një familje
Duke bredhur nëpër vend për
të mirën e përbashkët
Një ditë u gjendëm rrugës
për në Meksikë
Qyteti, kryetari i bashkisë…
Na u lutën mbi gjunjët e
tyre që ne të qëndronim
Ne kishin ndalur aty vetëm
për disa burritos
Por ata na thanë se kishin
probleme me banditët
Një qytezë e vogël e varfër
që kishte nevojë për ndihmë
Vellëzërit e mi dhe unë
nuk kishim pasur kurrë frikë
Epoka e kalorësisë nuk ka
vdekur
Në disa netë të vemtuara në
shtratin e një kaubojsi
Do të kishte një nuse për çdo
burrë
Për atë që ndiqte pas banditët
Dashuria është më e fortë
se drejtësia
Dashuria është një lum i
madh i fryrë në përmbytje
Rezultati ishte i
parashikueshëm
Banditët tanë ishin të
neveritshëm
Humbëm disa litra gjak
Një çmim i vogël për t’u
paguar për zonjushat
Kryetari i bashkisë së
qytezës ishte i lumtur, por fytyra e tij ishte e pikëlluar
Lëneshat numëruan vetëm një
Nuk kishte shtatë nuse për
shtatë vëllezër
E dijsa se duhet të hiqja
qafe vëllezërit e tjerë
Dashuria është më e fortë se
drejtësia
Dashuria është më e trashë
sesa gjaku
Nëna më ka pas thënë se unë
isha më i zgjuari
Djali i shtatë nga shtatë
djem
Gjithçka përfundoi
lumturisht
U rehatova me një familje
Përpara pres ditë më të
mira
Por gjërat etike nuk më
penguan kurrë
Dhe megjithëse dikur ishim
shtatë vëllezër
Gjashtë të tjerët janë
duke kënduar në parajsë
…
https://www.youtube.com/watch?v=hpFslVLck-Q&t=0s&list=PLs_foHKW3RNkpFQlH1I8a62DFrtWn4mv4&index=58