Do të të çoj në hënë dhe mbrapsht
Nëse do të jesh, nëse do
të jesh zemra ime
Kam biletën për një botë
së cilës i përkasim
A do të jesh zemra ime?
Ajo po i jep kohë vetes për
të menduar arsyet
Që të justifikoj të gjithë
dhimbjen brenda vetes, ajo kujton se e di
Nga buzëqeshjet dhe vështrimi
në sytë e tyre se
Çdo njeri ka teorinë e vet
për hidhërimin, ata thonë
Mami s’më ka dashur shumë
kurrë dhe
Babi nuk mban lidhje
Prandaj ajo struket larg
dashurisë njerëzore, por
Diku në një hapësirë
private
Ajo përgatit valixhen për
në hapësirë
Dhe tani ajo po pret për
llojin e duhur të pilotit që të vi
Dhe ajo do t’i thotë
atij…
Do të të çoj në hënë dhe
mbrapsht
Nëse do të jesh, nëse do të
jesh zemra ime
Kam biletën për një botë së
cilës i përkasim
A do të jesh zemra ime?
Asaj nuk i kujtohet asnjë
kohë kur kanë pasur nevojë për të
Nëse dashuria ishte e
kuqe, ajo ishte e verbër
Të gjithë miqtë e saj, u
sprovuan për tradhëti
Dhe krime të papërcaktuara
Ajo është duke thënë,
dashuria është si një vend shterpë
Dhe të kërkosh besimin
njerëzor është
Si një udhëtim për të
cilin nuk kam hartë
Kështu ajo do të zhytet
deri sa të rraskapitet
Do t’i dërgojë një shenjë
yjeve që të gjitha shpresat i ka varur mbi to
Çfarë ëndërre e ëmbël
