Po zbrisnin tatepjeten kur ajo mori urdher ta puthte. Jam i mpire, kundershtoi ai, pasi kjo ndoshta do te ishte puthja e pare e vertete mes tyre.
Gruaja ia rrembeu fytyren por, ende pa e puthur, gjuha e tij u fundos teresisht ne fytin e saj. Asaj i erdhi per te qeshur. Ishte si nje gjuhe vici, plot kokrriza, ndersa gjuha e saj e latuar dhe e mprehte iu duk se doli si thikez pas zverkut te tij.
Me vone ai do t’i thosh asaj se nuk e pati shijuar ate puthje, sepse ishte i mpire, e do donte edhe nje.
Por ajo i tha se nuk do te kishte tjeter, sepse prandaj pas zgjedhur dhe ate moment, kur ai nuk ndiente.
Sa keq qe isha i mpire ate dite!
Te ka puthur njeri duke te nxjerre gjuhen pas qafe?
Jo, asnje.
Vic, tha gruaja me dashuri.
Shkeputur nga romani ‘Gruaja halucinante’, nga Mimoza Ahmeti, Onufri, 2019
Piktura, Te dashuruarit, 1917, Akseli Gallen-Kallela
#mimozaahmeti #enkeledasuti #akseligallenkallela @mimozaahmeti_paintingsandpoems