Do te doja qe te mund te beja gjithcka pertej perdes se ‘cmendurise’. Me pas: do te rregulloja lulet, gjithe diten, do te pikturoja, dhimbjen, dashurine dhe embelsine; do te qeshja aq sa do te ma kish enda…ata qe te gjithe do te thone: ‘E shkreta, eshte e cmendur…’ Do te ndertoja boten time qe ndersa jetoj do te jete ne harmoni me te gjitha botet…Cmenduria ime nuk do te ishte nje arratisje nga ‘realiteti’.
Nga Frida Kahlo
Via @__nitch
