Kështu si një lule dhe një rrymë ajri
Rrjedha e ujit fluturon nga hijet
Buzëqeshja e shkurtër e mesnatës në këtë mbrëmje të shkëlqyer
Kështu si çdo gëzim dhe çdo trishtim
Mesnata ka kaluar duke ngritur trupin e saj lakuriq mbi kambanore dhe plepa
Thërras Ata Që Kanë Humbur Në Fushë
Skeletët e vjetër, lisat e rinj të prerë
Copëza veshjesh të kalbura përtokë dhe përlhurat që po thahen në fermën e fshatit
Thërras Tornadot Dhe Uraganët
Stuhitë, taifunët, ciklonët
Dallgët baticor
Tërmetet
Thërras Tymin E Vullkanëve Dhe Tymin E Cigareve
Unazat e tymit nga purot e shtrenjta
Thërras Të Dashuruarit Dhe Të Dashurit
Thërras Të Gjallët Dhe Të Vdekurit
Thërras Varrëmihësin Dhe Vrasësin
Thërras Xhelatin, Pilotin, Tullaxhiun, Arkitektin
Vrasësit
Thërras mishin
Thërras atë që dua
Thërras atë që dua
Thërras atë që dua
Mesnata e ngazëllyer shpalos krahët e saj prej sateni dhe ulet mbi shtratin tim
Këmbanoret dhe plepat përkulen ndaj dëshirës sime
Të parat rrëzohen, të dytat përkulen
Ata të humburit në fushë gjenden duke më gjetur mua
Skeletet e vjetra ringjallen nga zëri im
Lisat e rinj të prerë mbulohen me gjethe
Copëzat e kalbura të veshjeve mbi dhe në tokë
Kërcasin nga tingulli i zërit tim si një flamur rebelimi
Pëlhurat që po thahen në fermën e fshatit, veshjet e grave të adhurueshme
Që unë nuk i adhuroj
Që vijnë tek unë
Që i binden zëri tim, duke adhuruar
Tornadort që vërtiten në gojën time
Uraganët nëse është e mundur mi skuqin buzët
Stuhitë hungërijnë tek këmbët e mia
Taifunët nëse është e mundur më shpupurisin
Unë marr puthje të dehura nga ciklonët
Dallgët e valëzuara vijnë për të vdekur tek këmbët e mia
Tërmetet nuk më shkundin, por zbehen plotësisht
Me komandën time
Tymi i vullkanëve me mbështjell me avujt e tij
Dhe tymi i cigareve më parfumos
Dhe unazat e purove me kurorëzojnë
Dashuritë dhe dashuria kaq gjatë të përndjekura gjejnë strehim tek unë
Dashnorë dëgjoni zërin tim
Të gjallët dhe të vdekurit më dorëzohen dhe më përshëndesin
Të parët me ftohtësi, të dytët me ngrohtësi
Varrëmihësit i braktisin varret e tyre që mezi i kanë gërmuar
Dhe deklarojnë se vëtëm unë mund ta komandoj punë e tyre të natës
Vrasësit më përshëndesin
Xhelati kërkon revolucion
Thërret zërin tim
Thërret emrin tim
Pilotët drejtohen nga sytë e mi
Tullaxhive iu merren mendtë duke më dëgjuar mua
Arkitektët largohen për në shkretërtirë
Vrasësit më bekojnë
Mishi dridhet kur thërras unë
Ajo që unë dua nuk po dëgjon
Ajo që unë dua nuk dëgjon
Ajo që unë dua nuk përgjigjet.
Zëri i Robert Desnos nga Robert Desnos
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Skulptura, Pranverë e përjetshme, 1881, Auguste Rodin