Himn jetes – Nga Fatos Arapi
I degjon zerat e drites?
shkrepetin agimi vet
jeta qenka si femija
jepi doren qe ta ngresh
qe te vije jeta tek ty
neper diell e furtune
mbille ne nje pike djerse
mbille ne nje kokerr grure
mbille ne nje gerrm’e shkronje
mu ne zemer te nje fjale
zerave te lehte te prillit
ardhjes se dimrit ne male
mbille ne duart e pleqve
neper buze te femijes
ne piken e gjakut – jeten
ne nje therrmize drite mbille
qe te vije jeta me ty
si vjen shoku i vertete
mire, ahere! Shko drejt saj
beju shok jetes ti vet
ndizi diejt! Ndizi qiejt
qiell e diell trupin tend
romantikat e pergjakura
kap’ e mbertheji me dhembe
si kotelet i merr nena
i cojne nga nje dite ne tjetren
mes perleshjeve njerezore
ashtu ti mbertheje jeten
dashurine rrembe dhe endrrat
reketim i kohes s’ndalet
edhe vet ne fjalen vdekje
mbille e jeta do te ngjallet
i degjoj zerat e drites?
shkrepetin agimi vete
jeta qenka si femija
te shikon ne sy…e qesh.
