Shtrihu e palevizur tani
Ndersa une pergatitem per te ardhmen time
Me disa dite te veshtira perpara
Kur do te me nevojitet ajo qe e njoh
Kaq qartesisht ne kete cast
Po fus ne perdorim
Te vetemen gje qe kam mesuar
Nga te gjitha gjerat qe im ate u perpoq te me mesonte:
Artin e kujteses
Une po largohem nga kjo dhome
Dhe cdo gje ne te
Eshte qendron per idete e mia mbi dashurine
Dhe veshtiresite e saj
Do t’i le te qarat e dashurise tende
Ato shenime te bollshme
Te nje casti me pare
Te qendrojne per distancen
Aromen tende
Ate arome
Erezash dhe plagesh
Do ta le per mjerimin
Belin tend te mbytur
Ne filxhanin e dites
Me qumesht qe piva
Si nje trup perpara lutjes se mengjesit
Dielli mbi fytyren
E murit
Eshte Zoti, fytyra
Qe nuk mund te shikoj, shpirti im
Dhe keshtu me rradhe,
cdo gje
Qe qendron per cdo ide te ndare
Dhe ato ide qe formojne konstelacionin
E idese sime me te madhe
Dhe nje dite, kur te me duhet t’i them vetes dicka
Inteligjente
Rreth dashurise
Do te mbyll syte
Dhe do te kujtoj kete dhome
Dhe cdo gje ne te:
Trupi im eshte larguar
Kjo deshire, persosmeri
Syte e tu te mbyllur zhdukja ime
Tani e kam harruar idene time
Libri mbi pragun e dritares
I shfletuar nga era…
Faqet me numra cift jane e shkuara, ato me numra tek e ardhmja
Dielli eshte Zoti
Trupi yt eshte qumesht
I padobishem, i padobishem
Te qarat e tua jane kenge, trupi ime nuk eshte une
Jo mire
Ideja ime eshte avulluar
Floket e tua jane kohe
Ijet e tua jane kenge
Duhet te kene ndonje gje me te bejne me vdekjen…duhet te kene ndonje gje te bejne me dashurine
Poezia ‘Kjo dhome dhe cdo gje ne te’ nga Li-Young Lee
Piktura, Deshperimi, 1892, Edvard Munch
#art #poetry #liyounglee #painting #edvardmunch #enkeledasuti
