Ndonjehere, kur nje zog vajton
Apo kur era pushton nje peme
Apo kur nje qen hungerin ne nje ferme te larget
Qendroj i palevizur dhe degjoj per nje kohe te gjate
Shpirti im kthehet dhe shkon tek vendi ku
Njemije vjet te harruara me pare
Zogu dhe era qe fryn
Ishin si une, dhe ishin vellezerit e mi
Shpirti im kthehet ne nje peme
Dhe ne nje kafshe, dhe ne nje re
E me pas i ndryshuar dhe i huaj kthehet
Ne shtepi
Dhe me ben pyetje
Si t’i pergjigjem?
Ndonjehere nga Hermann Hesse
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
