Është natë dhe ajo është e vetmuar
Dhe unë jam i vetmuar si ajo
Ndërmjet qiriut të saj dhe timit janë dy tavolina të zbrazta
Në këtë restorant dimri
Asgjë nuk e shqetëson heshtjen ndërmjet nesh
Ajo nuk më shikon kur unë e kap duke këputur një trëndafil
Nga gjinjtë e saj dhe unë nuk e shikoj kur ajo më kap
Duke pirë një puthje nga vera ime…
Ajo nuk e thërrmon bukën e saj dhe unë nuk derdh ujë
Mbi mbulesën prej letre
Asgjë nuk e shqetëson qetësinë ndërmjet nesh
Ajo është vetëm dhe unë jam vetëm me bukurinë e saj
Përse nuk na sjell së bashku brishtësia? E pyes veten:
Përse të mos ta shijoj verën e saj?
Ajo nuk më shikon teksa e vështroj
Duke kryqëzuar këmbët e saj dhe unë nuk e shikoj teksa ajo më
Vështron kur heq pallton time. Asgjë e imja nuk e shqetëson atë
Dhe asgjë e saj nuk më shqetëson mua, ne jemi në harmoni
Me harresën…
Darka jonë, secili prej nesh vetëm, është e shijshme
ZËRI I NATËS ËSHTË BLU, unë nuk jam vetëm
Dhe ajo nuk është vetëm teksa ne dëgjojmë së bashku
Kristalin e saj
Asgjë nuk e shqetëson natën tonë
Ajo nuk thotë:
DASHURIA KA LINDUR NJË KRIJESË E GJALLË
Dhe unë nuk them:
DASHURIA ËSHTË KTHYER NË NJË IDE…
Por mesa duket kështu qënka
ËSHTË NATË DHE AJO ËSHTË E VETMUAR…nga MAHMOUD DARWISH
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
