Kinemaja ndahet kryesisht ne dy kategori artistesh. Ne njeren ane, jane ata qe imitojne dhe perpiqen te rikrijojne boten ne te cilen ata jetojne. Ne anen tjeter, jane ata qe krijojne vete boten e tyre. Ata qe krijojne vetem boten e tyre zakonisht jane poetet. Per shembull, Bresson, Dovzhenko, Mizoguchi, Berhman, Bunuel, Kurosawa, dhe ne pergjithesi, emrat e medhenj te kinemase bashkekohore. Per kete arsye, eshte e veshtire te shperndash filmat e tyre sepse ato jane rezultat i zhvillimit te botes se tyre personale, qe korrepondon me idete dhe interesat e tyre personale. Keta autore thuajse gjithmone shkojne kunder shijes se pergjithshme te spektatoreve, por jo sepse ata nuk duan qe te kuptohen nga publiku, por sepse ata preferojne te degjojne dhe kuptojne nevojat qe ndjen audienca, publiku. Filmat komercial per nga natyra nuk mund te kenaqin nevojat dhe interesat me te thella te cdo shikuesi.
Detaje, Dokumentari “Takim me Andrei Tarkovsky: Kinemaja eshte nje mozaik kohe”
