Kush jam unë për të të thënë ty
Ato që unë të them ty?
Unë nuk isha një gur i lustruar nga uji
Dhe që u bë një fytyrë
Nuk isha as shkopi i shpuar nga era
Dhe që u bë një flaut…
Unë jam lojtari i zareve
Ndonjëherë fitoj dhe ndonjëherë humbas
Unë jam si ti
Apo pak më pak…
Unë linda afër pusit
Afër tre pemëve të vetmuara, i vetmuar si murgeshat
I lindur pa festime dhe pa mami
Emrin ma dha rastësia
Rastësisht i përkita një familjeje
Dhe trashëgova tiparet e tyre, cilësitë e tyre
Dhe sëmundjet
E para – një çekuilibër arteriesh
Dhe një presion të lartë gjaku
E dyta – ndrojtjen kur i drejtohesha nënës
Babait, dhe gjyshes – pema
E treta – shpresën që të kurohesha nga gripi
Me një filxhan kamomil të nxehtë
E katërta – dembelësinë për të folur rreth gazelës dhe laureshës
E pesta – mërzinë e netëve të dimrit
E gjashta – një dështim madhështor në të kënduar…
Unë nuk kisha asnjë rol në atë që u bëra
Ishte rastësia që më bëri burrë…
Dhe rastësi që pashë hënën e zbehtë
Si një limon, duke filtruar me vajzat e pagjuma
Unë nuk luftova që të gjeja
Një nishan në vendet më sekrete të gjakut tim!
Mund të mos kisha ekzistuar
Im atë mund të mos ishte martuar
Me nënën time rastësisht
Ose mund të kisha qenë
Si motra ime që klithi dhe pastaj vdiq
Dhe nuk e kuptoi se kishte lindur vetëm për një orë
Dhe nuk e njohu të ëmën…
Apo: si vezët e pëllumbave
Që shkëmoqen përpara se zogjtë të shikojnë dritën….
Lojtari i zareve nga Mahmoud Darwish
Imazhi nga @peca.art
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti