Nata nuk eshte e erret, bota eshte e erret
Qendro me mua pak me gjate
Duart e tua pas karriges
Perpara saj, duke perkedhelur lehtas shpatullat e mia
Si nje njeri qe trajnon veten per te shmangur zemren
Ne dhomen tjeter, sherbyesja
Pa rene ne sy
Fik driten me te cilen lexoj
Dhoma me muret e saj prej shkumesi
Si do te te duket ty mendoj
Kur te filloje mergimi yt?
Mendoj se syte e tu do ta kerkojne driten perkundrejt henes
Ti ke nevoje
Per distance per ta bere te qarte intensitetin e saj
Duart e tua mbi karrige
Duke goditur trupin tim dhe drurin saktesisht ne te njejten menyre
Si nje burre qe deshiron te ndjeje serish lengimin
I cili cmon lengimin permbi cdo emocion tjeter
Mbi palzh, zerat e fermereve greke
Te paduruar per lindjen e diellit
Sikur agimi do t’i ndryshoje ata
Nga femere ne heronj
Dhe perpara kesaj, ti po me mban sepse ti po largohesh
Ti po thua disa fjali
Jo pyetje qe kane nevoje per pergjigje
Si mund ta di qe me do
Nese nuk te shikoj duke vajtuar siper meje?
Nisja, Louise Gluck
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Imazhi via @simoncroberts
