E dashura ime, kam shumë për të të thënë
NGA T’IA FILLOJ E SHTRENJTA IME?
ÇDO GJË TEK TI ËSHTË PRINCËRORE
O ti që i bën fjalët e mia nga kuptimi i tyre
Fshikëza mëndafshi
Këto janë këngët e mia dhe ky jam unë
Ky libër i shkurtër na përmban neve
Nesër kur t’i kthej faqet e tij
Një llampë do të vajtojë
Një shtrat do të këndojë
Letrat e tij nga lëngimi do të bëhen të gjelbra
Presjet e tij në pragun e fluturimit
Mos thuaj: përse më foli kjo rini
Për rrugët që zgjerohen dhe për rrymën
Pema e bajames dhe tulipani
Që bota të më përcjellë kudo ku shkoj
Përse i këndoi ai ato këngë?
Tani nuk ka asnjë yll
Kjo nuk është e parfumosur me aromën time
Nesër njerëzit do të më shohin në vargun e tij
Një gojë shija e verës, flokë të qethur shkurt
Injoroje se çfarë thonë njerëzit
Ti do të jesh madhështore vetëm nëpërmjet dashurisë sime të madhe
Çfarë do të kishte qenë bota nëse nuk do të kishim qenë ne
Nëse sytë e tu nuk do të kishin qenë, çfarë do të kishte qenë bota?
Një letër e shkurtër dashurie nga Nizar Qabbani
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Imazhi nga @danielle4photo
