Njeriu nuk ka kohe ne jeten e tij
Qe te kete kohe per gjithcka
Ai nuk ka stine te mjaftueshme qe te kete
Nje stine per cdo qellim. Predikuesi
E kishte gabim per kete
Nje njeri duhet te kete kohe
Per te dashuruar dhe urryer ne te njejtin cast
Per te qeshur dhe qare me te njejtet sy
Te hedhe dhe mbledhe me te njejtat duar
Te beje dashuri ne lufte dhe lufte ne dashuri
Dhe qe te urreje dhe fale dhe kujtoje
Dhe harroje
Te organizoje dhe konfuzoje, te haje dhe te trese
Ate qe historise
I duhet vite e vite te tera per ta bere
Nje njeri nuk ka kohe
Kur ai humbet ai kerkon, kur ai gjen
Ai harron, kur ai harron ai dashuron
Kur ai dashuron
Ai fillon te harroje
Dhe shpirti i tij eshte me stine
Shpirti i tij eshte shume profesional
Vetem trupi i tij mbetet pergjithmone
Nje amator. Ai perpiqet dhe nuk ia del
Ai ngaterrohet, por nuk meson asgje
I dehur dhe i verber ne kenaqesite e tij
Dhe ne dhimbjet e tij
Ai do te vdese si fiqte ne vjeshte
I rrudhur dhe i mbushur me vetveten dhe i embel
Gjethet do te thahen ne toke
Deget e zhveshura do te tregojne rrugen
Ku ka kohe per gjithcka
Nga Yehuda Amichai
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Fotografia nga zemra, mendja, dora e dy njerezve, individeve dhe artisteve shume te talentuar @intoerlin @altsulaj