Paqja e gjerave te egra
Kur deshperimi i botes rritet tek une
Dhe zgjohem naten nga zhurmat me te vogla
I frikesuar se si do te jete jeta ime
dhe ajo e femijeve te mi
Shkoj dhe shtrihem aty ku shplodhet rosaku i pyllit
Ne bukurine e tij mbi uje
Dhe aty ku ushqehet cafka e madhe
Vij tek paqja e gjeve te egra
Qe nuk i taksojne jetet e tyre me dhimbje te paramenduar
Vij ne pranine e ujit te palevizur
Dhe ndjej permbi veten yjet diteverbera
Qe presin me driten e tyre
Per nje kohe shplodhem mbi hijeshine e botes
Dhe jam i lire.
Nga Wendell Berry
Piktura @kushfineart
