Kam filluar te mendoj se, ne fund te fundit, vetedija eshte njekohesisht parajsa dhe ferri yne. Te famshmin gjykim te fundit ne e mbajme ketu, ne gjoks. Cdo nate, pa qene te vetedijshem per te, ne perballemi me nje gjykim te fundit. Dhe vetem sipas mendimit te tij ne me pas mund te fleme ne paqe apo te zhytemi ne makthe, duke nos qene as Solomon dhe as psikanalist, ne jemi gjykates dhe pale, perndjekes dhe mbrojtes, cfare mund te bejme ne tjeter, nese ne vet nuk dime se si ta fajesojme apo shfajesojme veten, kush mund te jete i gatshem per ta bere kete? Kaq shume dhe kaq pak elemente gjykimi rreth vetvetes si vetvete? A nuk e dime ne, qe nga fillimi pa hezitimin me te vogel, se kur jemi fajtor dhe kur te pafajshem? – Mario Benedetti
Imazhi, Titanet e krijimit, 2020, Eliran Kantor
#elirankantor #mariobenedetti #reading #artcollage #enkeledasuti
