Për muaj të tërë ime bije mbante
Një monarke të vdekur në një kavanoz
Duke shkuar dhe duke u kthyer nga shkolla në çantën e saj të shpinës
Tek shtëpia e mikes së saj të vetme
Në tryezën e darkës
Ajo ulej si një e ftuar së bashku me roston e majme
Ajo e merrte me vete në shtrat, mbështetur tek jastëku i saj
A mos ishte viti kur lindi vëllai i saj?
A mos ishte ajo foshnja e saj shumë e brishtë
Që jetoi, shkurtimisht, në botën e saj të xhamtë?
Apo viti kur ajo refuzoi të shkonte tek shtëpia e të atit?
A mos ishte fryma e saj prej vajze që ajo u bë atje?
Ky fëmijë kumbulle me çorapet e rëna poshtë
Ndonjëherë doja ta tërhiqja mbrapasht brenda meje
Që të ishte sërish e sigurt. Cili ishte angazhimi i saj
sypatrembur? Nuk e kuptova kurrë
Ne thjesht jetuam me atë gjënë krahëvdekur
Si pjesë të sajën, si pjesë tonën
E papeshë në kavanozin e saj të rëndë
Poezia “Flutur e vdekur”
Nga Ellen Bass
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
Fotografia @lacorniceantica.fabriziocanto2
