Dekori i zjarrit…
— Pablo Neruda
Ne mësuam dekorin e zjarrit
Simetrinë kurioze të flakëve
Nxehtësinë blu në qendër të kofshëve
Regëtimën e kuqe të ijeve
Dhe yndyrën e artë të gjinjve
Të ndriçuara nga brenda
Nga feneri në brinjë
Ti më shkëput nga vetja
Si një degë që mezi pret ta sharrojnë
Nga një pemë me fruta
Pjeshkë dhe dardha
Të kryqëzuara me njëra-tjetrën
Fiq dhe banane shërbyer në një pjatë
Gjethja dhe kërmilli i shkëlqyer
Struktur në të
Ne mësuam se ndarja
Mund të ishte një bashkim
Se regëtima e zjarrit
Mund të jetë një ndezje
Se dekori i vjetër i dashurisë
Që të vdesësh në poemë
Duke e lënë të dashurën vetëm me penën e saj
ISHTE E GJITHA NJË GËNJESHTËR E LASHTË
Kështu që ne e pëzumë syrin e keq:
Duhet të jesh i palumtur për të krijuar
Duhet ta lesh dashurinë të vdesë përpara se ajo të shkruajë
Duhet të humbasësh gëzimin që ke poemën
Dhe ne i rishkruam jetët tona me zjarr
E sheh këtë dorëshkrim të mbuluar
Me fjalë ngjyrëmishi?
Është shkruar me bojë të tejdukshme
Dhe është ngritur tek flakët tona
Fjalët u errësuan në faqe
Teksa ne u zhytëm tek njëri-tjetri
NE JEMI BOJË DHE GJAK
DHE TË GJITHA GJËRAT QË LËNË SHENJË
Ne e kthjemë njëri-tjtrin në ar teksa kthehemi
Duke kafezuar lëkurët e njëri-tjetrit si diej
Ngremë tek drita
Ti do të shohësh poema
Ngremë tek errësira
Ti do të shohësh dritë
Poezia “Ne mësuam”
Nga Erica Jong
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
