Ate mengjes ishim te gjithe te lumtur
O Zot sa te gezuar
Ne fillim guret, gjethet, shkelqimi i luleve
Dhe me pas dielli
Nje diell vigan gjithe gjemba
Por kaq lart ne parajse
Nje nimfe po mbidhte perkujdeset tona
Duke i varur ne peme
Nje pyll me peme Judash
Kupidet dhe satiret po kendonin dhe luanin
Dhe brinjet e kuqe mund te shquheshin mes dafines se zeze
Gjaku i femijeve te vegjel
Ate mengjes ishim te gjithe te lumtur
Humnera ishte nje pus i mbyllur
Vulosur me kemben e bute te nje fauni te ri
A te kujtohet e qeshura e tij
Sa te lumtur qe ishim
E me pas re shiu dhe toka e lagesht
Ti ndale se qeshuri
Kur u shtrive ne kasolle
Dhe hape syte e tu te medhenj
Dhe veshtrove krye-engjellin duke perdorur
‘Nuk mund ta shpjegoj,’ the ti
‘Une nuk mund ta shpjegoj
Njerezit me duken te pamundur per t’u kuptuar
Pavaresisht se sa shume ata mund te luajne me ngjyrat
Ata jane te gjithe te zinj
Poezia “Interval gezimi”
Nga George Seferis
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
