Ah po, me kujtohet
Po, syte e tu te mbyllur
Sikur te ishin te mbushur nga brenda me drite te zeze
I gjithe trupi yt si nje dore e hapur
Si nje grumbullim i bardhe yjor nga hena
Dhe ekstazia
Kur te na vrase rrufeja
Kur kama te na plagose tek rrenjet tona
Dhe nje vetetime te godase floket tane
Dhe kur
Gradualisht
Ne te rikthehemi ne jete
Sikur te ishim duke dale nga oqeani
Si nga nje anije e mbytur
Ne rikthehemi te plagosur
Midis gurave dhe algave te kuqe te detit
Por
Ka edhe kujtime te tjera
Jo vetem lule nga zjarri
Por filiza te vegjel
Qe shfaqen papritur
Kur une po eci me tren
Ose rrugeve
Te shoh ty
Duke lare shamite e mia
Varur mbi dritare
Corapet e mia te grisura
Figura jote ku gjithcka
Te gjitha kenaqesite, sikur shperthejne
Bien pa te shkaterruar ty
Serish
Bashkeshorte e vogel
E cdo dite
Serish nje qenie njerezore
Perunjesisht njerezore
Krenarisht e varfer
Sic ti duhet te jesh qe te jesh
Jo trendafili i atyperatyshem
Qe e shperben hiri i dashurise
Por e gjithe jeta
E gjithe jeta me sapu dhe gjilpera
Me aromen qe une e dua
Te kuzhines qe ndoshta ne nuk duhet ta kemi
Dhe ne te cilen duart e tua midis patateve te skuqura
Dhe goja jote kur kendon ne dimer
Deri kur te mberrije bifteku
Do te ishin per mua lumturia e perhershme mbi toke
Ah jeta ime
Nuk eshte vetem zjarri ai qe djeg
Ndermjet nesh
Por e gjithe jeta
Historia e thjeshte
Dashuria e thjeshte
E nje burri dhe e nje gruaja
Si gjithe te tjeret
Poezia “Jo vetem zjarri”
Nga Pablo Neruda
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Pikturat, Gustav Klimt dhe Egon Schiele
