Ajo i jep atij syte e tij
Ajo i gjeti ato mes disa rrenojash
Mes disa brumbujve
Ai i jep asaj lekuren e saj
Thjesht duket sikur ai po e zbret ate nga ajri dhe e shtron mbi te
Ajo vajton plot frike dhe magjepsje
Ajo ka gjetuar krahet e tij per te
Duke i perputhur prej beli
Ato mahniten me vetveten
Ato ndjejne neper te
Ai ka montuar shpinen e saj
Ai e ka pastruar cdo pjese me kujdes
Dhe i vendos ne rend te persosur
Nje puzzle supernjerezor
Por ai eshte i frymezuar
Ajo mbeshtetet mbrapsht
Duke perdredhur kete apo ate menyre
Duke e perdorur dhe duke qeshur mosbesueshem
Tani ajo ka sjelle kembet e tij
Ajo po i lidh ato
Ne menyre qe i gjithe trupi i tij te ndricohet
Dhe ajo ka modeluar ijet e saj te reja
Me te gjitha veshjet te plota
Dhe me mbeshtjellje te reja plage
Te gjitha te vajosura shkelqyeshem
Ai po lustron cdo pjese
As atij vete nuk i besohet
Ata vazhdojne ta cojne njeri-tjetrin tek dielli
Per te provuar cdo gje te re ne cdo hap te ri
Dhe tani ajo zbut siper tij
Pllakat e kafkes se tij
Ne menyre qe gjymtyret te jene te padukshme
Dhe tani ai lidh gryken e saj
Gjinjte e saj
Dhe gropen e stomakut te saj
Me nje tel te vetem
Ajo i jep atij dhembet e tij
Duke lidhur rrenjet
Me qendren e trupit te tij
Ai vendos rrethet e vegjel rreth majave te gishtave te saj
Ajo e qep trupin e tij ketu
Dhe atje me mendafsh te purpurt prej celiku
Ai vajos dhembezat delikate te gojes se saj
Ajo vesh me doreshkrime te prera thelle zverkun e qafes se tij
Ai zhytet ne vendin brenda kofsheve te saj
Duke gulcuar nga gezimi
Me ngasherima mrekullimi
Si dy Perendi balte
Shtrire ne pisllek, por me nje kujdes te pafundme
Ata e cojne njeri-tjetrin ne perfeksion
Poezia “Nusja dhe dhendri jane shtrire te fshehur per tre dite”
Nga Ted Hughes
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura, Adami dhe Eva, 1941-42, Francis Picabia
