WALKING AWAY FROM MIND’S SKELETONS
Life’s line convoyed her
With a glimmering of light
BUT SHE WAS THIRSTY OF HOPES
Often playing with beauties
Where she squeezed her sick loneliness
Where death lost its path
NIGHT WATCHING HER STEPS
NIGHT KISSING HER BACK
With the soft anxieties of
shadows
NIGHT LOVING HER STREAMS AND
FOUNTAINS
Where she kept her wetness
Every time she opened her garden’s
delirium
Pouring as flooding…
Poem by Linda Dervishi
Translated into English by
Enkeleda Suti
***
(Varianti origjinal në shqip)
Ecte larg nga skeletet e mendjeve
Vija e jetës e shoqeronte sa me nje fije dritë
Por ajo kishte etje pêr shpresat
Lozte shpeshherë me bukurite ku e dinte se shndrydhte
vetmitê e sëmura nga ku humbte rrugën edhe vdekja
Nata ia pergjonte hapat,
Nata i puthej per shpinë me ankthet e buta te hijeve
Nata ia dashuronte rrjedhën e burimeve ku mbante
lagështitë sa herê ajo hapte deliret e kopshteve e derdhej si njê permbytje…
Nga Linda Dervishi