Mbreteresha e Drites beri perkuljen e saj
Dhe me pas u largua
Princi i Paqes perqafoi erresiren
Dhe eci naten vetem
Oh, vallezo ne erresiren e nates
Kendoji drites se mengjesit
Zoti i erresires kaleron me forca sonte
Dhe koha do te na e tregoje te gjitheve
Oh, hidhini tutje plugjet dhe shatet tuaja
Shplodhuni jo per te kycur shtepite tuaja
Krahe per krahe ne presim te mundshmen
E me te errtes se tyre te gjitha
Degjoj vetetimen e kuajve atje poshte ne lugine
Po pres engjejt e Avalon-it
Duke pritur vezullimin e lindjes
Mollet e lugines mbajne farat e lumturise
Toka eshte e pasur nga kujdesi i embel
Shlyeji, mos harro, jo, jo
Vallezo ne erresiren e nates
Kendoji drites se mengjesit
Mollet behen te kafta dhe te zeza
Fytyra e tiranit eshte e kuqe
Oh lufta eshte ngasherima e zakonshme
Mblidhi shpatat e tua dhe fluturo
Qielli eshte i mbushur me te mira dhe me te keqia
Kete vdekataret nuk e dine kurre
Oh, epo, nata eshte e gjate, shtreterit e kohes kalojne ngadale
Sy te lodhur ne lindjen e diellit, duke pritur vezullimin e lindjes
Dhimbja e luftes nuk mund t’ia kaloje mjerimit te mepastajshem
Daullet do te dridhin muret e keshtjelles
Kendo teksa ngre perkuljen tende
Godit me drejt se me pare
Asgje nuk mund ta ngushelloje zjarrin naten
Duke e ndricuar fytyren kaq ftohteshem
Oh, vallezo ne erreriren e nates
Kendoji drites se mengjesit
Germat magjike jane shkruar ne ar
Per te rikthyer ekuilibrin
Per ta kthyer mbrapsht
Me ne fund dielli po shkelqen
Rete blu rrokullisen
Me flake nga dragoi i erresires
Rrezet e diellit ia verbojne syte
Kenga “Lufta e perjetshme”
Led Zeppelin
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura, ‘06.01.1968’, 1969, Zao Wou-Ki
