Buzët e mia janë puthje zjarri,
Gjymtyrët e mi, të hijshëm dhe të bardhë,
Për mua është shkruar në yje:
Ti do të puthësh! Ti do të dashurosh!
Nuk e kuptoj veten
Përse vazhdojnë të flasin për dashurinë ata
Nëse vijnë afër meje
Nëse shikojnë sytë e mi dhe puthin dorën time
Nuk e kuptoj veten
Përse flasin për magjinë ata
Në dhimbje do të përpëlitesh nëse mua do të më shikosh
Nëse kalon pranë meje
Por nëse dritat e kuqe janë ndezur
Në mes të natës
Dhe të gjithë do të dëgjonin këngën time
Atëherë ata do të shikojnë se:
Buzët e mia janë puthje zjarri,
Gjymtyrët e mi, të hijshëm dhe të bardhë,
Për mua është shkruar në yje:
Ti do të puthësh! Ti do të dashurosh!
Këmbët e mia, rrëshqasin dhe flatrojnë,
Sytë e mi, janë joshës dhe të ndritshëm,
Dhe unë vallëzoj sikur të isha e magjepsur, ‘sepse unë e di!
Që puthjet e mia janë puthje zjarri!
Në venat e mia
Rrjedh gjak vallëtareje
Sepse nëna ime e bukur
Ishe mbretëresha e vallëzimit
Ajo ishte shumë e bukur
E kam parë shpesh në ëndërrat e mia,
Nëse do t’i binte ajo dajres në valle
Të gjithë sytë që do ta shikonin atë do të vezullonin me admirim!
Ajo është rizgjuar brenda meje,
Unë vallëzoj si ajo në mesnatë
Dhe nga thellë brenda meje ndjej se:
Buzët e mia janë puthje zjarri,
Gjymtyrët e mi, të hijshëm dhe të bardhë,
Për mua është shkruar në yje:
Ti do të puthësh! Ti do të dashurosh!
Këmbët e mia, rrëshqasin dhe pluskojnë,
Sytë e mi, janë joshës dhe të ndritshëm,
Dhe unë vallëzoj sikur të isha e magjepsur, ‘sepse unë e di!
Që puthjet e mia janë puthje zjarri!
Opera komike ‘Giuditta’, opera me pesë akte nga Franz Lehar, 1934.
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti