Jemi ulur vone, duke pare erresiren qe shtrihet ngadale
Kete s’mund ta numeroje asnje ore
Kur puthjet perseriten dhe krahet mbahen
Nuk ka te dhena se ku eshte koha
Eshte mesvere
Gjethet varen te medha dhe te palevizshme
Pas syrit nje yll
Pas mendafshit te kycit te dores nje det, thote
Koha nuk eshte askund
Ne qendrojme
Gjethet nuk e kane matur veren
Asnje ore nuk ka nevoje te na thote tani
Se ne kemi vetem ate qe kujtojme
Minutat qe bejne zhurme ne kokat tona
Si fati i keq i nje Mbreti dhe Mbretereshes se tij
Kur sundon turma e pakuptimte
Dhe kur pemet ulin me qetesi poshte kurorat e tyre
Ne pellgje
Poezia “Shtator”
Nga Ted Hughes
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura, Pa titull, 2012, Cecily Brown
