Ata thone se ka marre fund
Tani eshte nevoja per rend
Jo per substance
Nga meshira
Ne duhet te jemi plot me hijeshi, ose rruges per atje
Veprat tona duhet te cojne diku
Moralisht udhezuese, te merzitshme, por qe rrjedhin nga klasiket
Te cilet me se shumti jane marre, nese me kujtohet mire
Me inceste, perdhunime dhe luftra
Dhe histori te pista
Ovidi im, Xhejmsi im, ku kemi arritur
Por ne
Qe kemi vrare njerez te tjere
Kemi luftuar ne luftra te huaja
Kemi varrosur miqte tane
Kemi varrosur eterit tane, kur ata vrane veten per arsye ekonomike
Ne qe kemi fjetur me gra ne vende te ndryshme
Dhe qe kemi perjetuar kenaqesi te medha
Jemi semure
Kuruar, martuar, dhe lindur femije
Qe kane pare revolucione, kunder-revolucione
Kunder-kunder-revolucione
Qe kane pare shume sisteme qeverisje
Dhe shume njerez te mire te vrare
Ne, qe kemi jetuar ne vende te tjera
Si edhe ne tonat
E kemi folur dhe kuptuar gjuhen e ketyre vendeve
Dhe kemi degjuar se cfare kane thene njerezit
Ne kemi dicka qe nuk mund te na e marrim me nje artikull
Dhe as te hiqet nga nje marreveshje kritike e Profesoreve
Kerkimet per rend do te gjejne se
Ka nje lloj disipline ne pranimin e pervojes
Por nese ne zgjasim dhe nuk shkaterrohemi
Dhe ne jemi te durueshem sepse kemi zgjatur
Ne nuk shkaterrohemi lehtesisht
Ne do te shkruajme librat
Ata nuk do t’i lexojne
Por ndoshta femijet e tyre po
Nese ata do te kene femije
Poezia “Poeme, 1928”
Nga Ernest Hemingway
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Piktura, Lutja e fundit nga Gazmend Leka
