Sikur vetëm ta dije nga Robert Desnos

Larg prej meje dhe si yjet, deti dhe të gjitha kurthet e mitit poetik,

Larg prej meje, por këtu çdo gjë është njësoj pa e ditur ti,

Larg prej meje, madje edhe më e heshtur sepse unë të imagjinoj të pafundme.

Larg prej meje, mirazhi im i dashur dhe ëndrra e përjetshme, që ti nuk mund ta dish.

Sikur vetëm ta dije.

Larg prej meje, madje edhe më larg nga të qenit e pavetëdijshme dhe ende e pavetëdijshme.

Larg prej meje sepse padyshim që ti nuk më do mua apo, që është e njëjta gjë, që dyshoj

se më do.

Larg prej meje sepse me vetëdije ti i injoron dëshirat e mia pasionante.

Larg prej meje sepse ti je mizore.

Sikur vetëm ta dije.

Larg prej meje, e gëzueshme si një lule që vallëzon në lum në majën e rrymës së tij ujore,

E trishtuar si ora shtatë pasdite në një shtrat kërpurdhash.

Larg prej meje, megjithatë e heshtur në praninë time dhe ende e gëzueshme si një orë formë lejleku që bie nga lartësia.

Larg prej meje në çastin kur natyra këndon, në çastin kur deti i heshtur dhe i zhurmshëm shtriqet mbi jastëkun e tij të bardhë.

Sikur vetëm ta dije.

Sikur vetëm ta dije nga Robert Desnos

Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti

Skulptura, Dashuria e pavdekshme, Daniel Chester

Artikulli paraprak

Artikulli tjetër