Unë jam sytë e të dashuruarit dhe shpirti i
Verës, dhe zemra e çerdhimeve
Unë jam një trëndafil. Zemra ime hapet në agim dhe
Virgjëresha më puth dhe më vendos
Mbi gjoks
Unë jam shtëpia e fatit të vërtetë, dhe
Origjina e kënaqësisë, dhe fillimi i
Paqes dhe i qetësisë. Unë jam buzëqeshja e
Ëmbël mbi buzët e bukurisë. Kur rinia
Më pushton ajo i harron mundimet e saj, dhe e
Gjithë jeta e saj kthehet në realitetin e ëndrrave të ëmbla
Unë jam ngazëllimi i poetit
Dhe zbulimi i artistit
Dhe frymëzimi i muzikantit
Unë jam një faltore e shenjtë në zemrën e
Fëmijës, të adhuruar nga një nënë mëshirëplotë
Unë shfaqem tek e qara e një zemre; unë i shmangem një kërkese
Plotësia ime ndjek dëshirat e zemrës
Ajo shmang ankesat e zbrazëta të zërit
Unë iu shfaqa Adamit nëpërmjet Evës
Dhe mërgimi ishte ngastra e tij
Megjithatë, unë iu shfaqa Solomonit, dhe
Ai mori mënçuri nga parania ime
Unë i buzëqesha Helës dhe ajo shkatërroi Tarwada-n
Megjithatë, unë kurorëzona Kleopatrën dhe paqja mbizotëroi
Luginën e Nilit
Unë jam si epokat – duke ndërtuar sot
Dhe duke shkatërruar nesër
Unë jam si një Perëndi, që krijon dhe shkatërron
Unë jam më e ëmbël sesa pëshpërima e vjollcës
Unë jam më e dhunshme se sa stuhia e egërsuar
Vetëm dhuratat nuk më ngazëllejnë
Nisja nuk më shkurajon
Varfëria nuk më ndjek
Xhelozia nuk e provon vetëdijen time
Çmënduria nuk është fakt i pranisë sime
Oh kërkues, unë jam e vërteta, lutja e vërtetë
Dhe e vërteta juaj në kërkimin dhe marrjen
Dhe mbrojtjen time
Do të përcaktojë sjelljen time
Kënga e dashurisë XXIV nga Kahlil Gibran
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
@aykutmaykut #art #poetry #kahlilgibran #photography #enkeledasuti #digitalart #surrealism
