Duhet te shkoj te fle
Kur shtrati me rremben si nje dashnor
Duke me mbeshtjelle gjymtyret
Me lino te fresket
Duke qetesuar brengosjen
E syrit qe veshtron
Si sy Ciklopi
Ne nje balle me brazda
Por une zgjohem
Gjithmone pa deshirshem
Duke fshire therrimet e endrrave
Nga kapaket e syve te mi
Duke ecur anash nen uje
Si nje gaforre
Duke derdhur kafe
Duke e perplasur filxhanin mbi dysheme
Ku ajo therrmohet
Ne nje lum te balte
Ndaj vazhdimit tim
“Mut, mut, mut”
Por sikur vdekja
Te jete vetem harresa
Per t’u zgjuar ne mengjes
Nje enderr
Qe vazhdon
Ne korridore te tjera
Ne dhoma te tjera
Mbeshtjelle me mendafsh tjeter
Librari me libra te pashkruar
Faqet kaleidoskopike te te cilave
Mund te lexohen vetem
Nga syri pineal
Muzike qe mund te degjohet
Vetem nga shqisa e shtate
Apo e tete apo e nente
Deri kur ne te zoterojme
Nje pafundesi shqisash
Ku asnjera nuk varet nga mishi?
Po sikur dashuria jone per gjumin
Te jete vetem parashija
E bekimit qe na pret
Kur te mos na duhet per t’u zgjuar serish?
Cfare na frikeson kaq shume nga renia?
Ta hedhesh trupin dhe te fluturosh
Duhet te jete po aq natyrale
Sa perhumbja ne nje enderr
Por ne jemi insomaniak
Qe bejme gezuar mbi carcafe te lagur
Varur mbi dhimbjen tone te nderlikuar
Ndersa Zoti
Me buzeqeshjen e tij te embel
Mona Liza
Kendon ninulla
Te cilat veshet e te gjalleve
Nuk mund t’i degjojne
Poezia “Gjumi”
Nga Erica Jong
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
Fotografia #cameronbloom #cameronbloomphotography
