Ti duhet ta dish që unë të dua dhe nuk të dua,
Sepse çdo gjë që është e gjallë ka dy krahë;
Një fjalë është një krahë heshtjeje,
Gjysma tjetër është zjarr.
Unë të dua në mënyrë që të filloj të të dua,
QË TË FILLOJ SËRISH PAFUNDËSINË
Dhe të mos rresht kurrë të së dashuruari ty:
Ja përse nuk të dua ende.
Unë të dua, dhe unë nuk të dua, sikur të mbaja
Çelësa në duart e mia: të një të ardhmeje gëzimi
Një fat të mjerë, të ngatërruar
Dashuria ime ka dy jetë, për të të dashur ty.
SONETI XLIV
Nga Pablo Neruda
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
